Po ukończeniu Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim [VIII 1930 - VI 1931] kontynuował studia prawnicze na UW. Naukę przerwał w 1933 i podjął pracę jako urzędnik w Stowarzyszeniu Kupców Polskich w Warszawie.
W kampanii wrześniowej 1939 dowódca 1. baterii 28. pułku artylerii lekkiej, m.in. w obronie twierdzy Modlin. Po kapitulacji twierdzy osadzony w obozie jenieckim w Działdowie, skąd został zwolniony w połowie października 1939 i powrócił do stolicy.
W konspiracji od końca października 1939. Był współzałożycielem i następnie przywódcą harcerskiej organizacji „Wigry”, od wiosny 1940 podporządkowanej TOW, a od kwietnia 1941 - ZWZ [sam zaprzysiężony został przez ppłk. Karola Jana Ziemskiego „Wachnowskiego”].
Jednocześnie dowódca batalionu „Wigry” stanowiącego odwód komendanta Okr. Warszawa ZWZ-AK, pod pseudonimem „Trzaska”.
Od jesieni 1943 członek ścisłej Głównej Kwatery Harcerzy i Rady Programowej przy Naczelniku Harcerzy, komendant Centrum Wyszkolenia Wojskowego Szarych Szeregów i Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola” - pod pseudonimem „Gustaw”.
11 XI 1943 mianowany porucznikiem rezerwy rozkazem płk. „Montera”, komendanta Okr. Warszawa AK.
Od III do VII 1944 komendant IV turnusu „Agricoli”, od lipca tego roku organizował Szkołę Niższych Dowódców [„Sonda”] Szarych Szeregów.
W Powstaniu Warszawskim dowódca harcerskiego baonu „Wigry” walczącego początkowo w składzie zgrupowania ppłk. „Pawła” [Franciszek Rataj], potem mjr. „Roga” [Stanisław Błaszczak].
Od 4 do 6 VIII 1944 szef sztabu zgrupowania „Paweł”.
Rozkazem d-cy Grupy „Północ” L.509/BP z 18 VIII 1944 mianowany kapitanem rezerwy WP. Od 27 VIII 1944 dowódca zgrupowania „Trzaska” [skład: baon „Wigry”, IV baon WSOP „Dzik”] w ramach Grupy „Północ”.
31 VIII 1944 dowodził lewym skrzydłem oddziałów Grupy „Północ” podczas przebijania się do Śródmieścia. W czasie tej akcji ranny, zdołał wraz z grupą z baonu „Zośka” przedostać się przez Ogród Saski do Śródmieścia-Północ [Królewska - Zielna].
Od 17 IX 1944 na Górnym Czerniakowie dowódca II rzutu zgrupowania „Radosław”.
Po kapitulacji Powstania Warszawskiego w niewoli niemieckiej do maja 1945. Przebywał kolejno w oflagach: Fallingbostel, Bergen-Belsen [gdzie był komendantem tajnego kursu podchorążych rezerwy piechoty], Gross-Born, Sandbostel i Lubeka.
Po wyzwoleniu z niewoli służył w II Korpusie Polskim we Włoszech, potem w Wielkiej Brytanii. Na I Zjeździe Koła AK [15-16 III 1947 w Londynie] wybrany zastępcą członka Zarządu Głównego, wchodził także w skład redakcji „Biuletynu Informacyjnego Koła AK” wydawanego w Londynie.
W 1948 powrócił do Warszawy, gdzie pracował jako urzędnik w Zrzeszeniu Prywatnego Handlu i Usług.
Odznaczony:
Virtuti Militari V klasy (27 IX 1939)
Krzyżem Walecznych - trzykrotnie (28 IX 1944)
(opr. hm. Jacek Garboliński)
